วาอิบเร ซามาเจิกที่ 1 (อียิปต์โบราณ: Wꜣḥ-jb-Rꜥ Psmṯk, ออกเสียงว่า Psamâṯək[5]), ในภาษาอัสซีเรียนรู้จักกันในพระนาม พิชามิลกิ (อัคคาเดียน: Pišamilki[6]) และ นาบู-เชซิบันนิ (อัคคาเดียน: และ [7] Nabu-šezibanni แปลว่า "โอ่ นาบู, ช่วยข้า!"[8]), หรือที่ในภาษากรีกโรมันรู้จักในพระนามว่า ซัมแมตีโคส (กรีกโบราณ: Ψαμμήτιχος Psammḗtikhos; ละติน: Psammētichus) เป็นฟาโรห์แห่งอียิปต์โบราณพระองค์แรกจากราชวงศ์ที่ยี่สิบหก ซึ่งมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เมืองซาอิสที่ตั้งอยู่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ พระองค์ทรงปกครองระหว่าง 664–610 ปีก่อนคริสตกาล พระองค์ได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็นฟาโรห์โดยกษัตริย์อาชูร์บานิปัลแห่งจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ แทนที่ผู้ปกครองชาวคุชจากราชวงศ์ที่ยี่สิบห้าแห่งอียิปต์ แต่ต่อมาได้ปฏิเสธอำนาจของจักรวรรดิอัสซีเรีย เมื่อได้รับเอกราชมากขึ้นฟาโรห์พซัมเตกที่ 1 เสด็จสวรรคตในช่วง 610 ปีก่อนคริสตกาล และพระราชโอรสของพระองค์ทรงขึ้นมาครองพระราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์ในพระนามฟาโรห์เนโคที่ 2